สามารถแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม แร้ง “โลกใหม่” อาศัยอยู่ในอเมริกาเหนือและใต้และอยู่ในครอบครัวที่แตกต่างกันของพวกมัน แร้ง “โลกเก่า” พบได้ในแอฟริกา ยุโรป และเอเชีย และอยู่ในตระกูลเดียวกับนกอินทรีและเหยี่ยว เมื่อพิจารณาว่าพวกมันแพร่หลายมากในทุกวันนี้ น่าแปลกใจที่นกแร้งดูเหมือนจะหายไปจากออสเตรเลียนานแล้ว ยิ่งดูยิ่งแปลกเมื่อคุณดูบันทึกฟอสซิลทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งพบฟอสซิลนกแร้งไกลออกไปทางใต้ถึงเกาะฟลอเรสของ
อินโดนีเซีย แน่นอนพวกเขาสามารถบินได้ไกลกว่านี้อีกสักหน่อย?
ยิ่งไปกว่านั้น สภาพแวดล้อมของออสเตรเลียยังเหมาะสมอย่างยิ่งที่จะรองรับนกแร้งจนถึงประมาณ 50,000 ปีที่แล้ว ย้อนกลับไปในตอนนั้น สัตว์ที่มีกระเป๋าหน้าท้องขนาดมหึมาแพร่หลายและมีอยู่มากมายทั่วทั้งทวีป เราไม่ใช่คนแรกที่คิดว่าอาจมีนกแร้งในบันทึกฟอสซิลของออสเตรเลีย ก่อนหน้านี้ นักบรรพชีวินวิทยาคนอื่นๆ แนะนำว่าฟอสซิลนกของออสเตรเลียบางชนิดอาจเป็นของนกแร้ง และ “นกอินทรี” คาลามูรินาก็เป็นหนึ่งในตัวอย่างดังกล่าว
เพื่อนร่วมงานของฉันและฉันต้องการทราบว่าเป็นเช่นนั้นจริงหรือไม่ ดังนั้นเราจึงเริ่มเปรียบเทียบกระดูกฟอสซิลของCryptogypsกับนกล่าเหยื่อที่มีชีวิตหลากหลายชนิด รวมถึงนกแร้งด้วย
แร้งมีโครงสร้างกล้ามเนื้อและกระดูกแตกต่างจากนกอินทรีมาก ข้อเท็จจริงนี้พิสูจน์แล้วว่ามีความสำคัญในการยืนยันว่าCryptogyps lacertousเป็นนกแร้งจริงๆ
Tarsi ของนกอินทรีหางลิ่มและฟอสซิลอีแร้ง
การเปรียบเทียบขนาดเงาของนกอินทรีหางลิ่ม (ซ้าย) และCryptogyps lacertosus (ขวา) และการเปรียบเทียบ tarsi ของทั้งสองด้านล่าง Ellen Mather, ภาพเงานกอินทรีหางลิ่มที่ได้มาจากภาพถ่ายโดย Vicki Nunn
วัสดุที่ใช้ในการวิจัยของเราประกอบด้วยกระดูกปีกดั้งเดิมจาก Kalamurina Homestead ชิ้นส่วนกระดูกปีกที่เหมือนกันสองชิ้นจากถ้ำเวลลิงตันในนิวเซาท์เวลส์ และ “tarsi” (กระดูกขาท่อนล่าง) สองชิ้น ชิ้นหนึ่งจากถ้ำเวลลิงตันและอีกชิ้นจาก Leaena’s ถ้ำหายใจในออสเตรเลียตะวันตก กระดูกทั้งหมดนี้คิดว่าเป็นของ Cryptogyps
การตรวจสอบกระดูกอย่างใกล้ชิด และการเปรียบเทียบกับนกอินทรี
และนกแร้งจากทั่วโลกพบว่าแผลเป็นและโครงสร้างของกล้ามเนื้อของพวกมันดูเหมือนนกแร้งมากกว่านกอินทรี โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับตัวทาร์ซี สิ่งนี้บ่งชี้อย่างชัดเจนว่าพวกมันเป็นของคนเก็บขยะ
เพื่อทดสอบสิ่งนี้เพิ่มเติม เราได้วางฟอสซิลไว้ในต้นไม้วิวัฒนาการร่วมกับนกล่าเหยื่อตัวอื่นๆ ผลลัพธ์ของเรายืนยันสิ่งที่การเปรียบเทียบแนะนำ: Cryptogypsเป็นนกแร้งจริง ๆ และอาจเป็นญาติสนิทของ Griffon Vulture ที่พบได้ทั่วยุโรปและเอเชีย
ชีวิตและความตายของสิ่งมีชีวิต
จากกระดูกขา เราสามารถสรุปได้ว่าCryptogypsไม่ได้ล่าและจับเหยื่อด้วยกรงเล็บที่ทรงพลัง ค่อนข้างจะไล่สัตว์ที่ตายแล้วออกไปเหมือนที่นกแร้งทำในตอนนี้
ณ จุดนี้ เรามีโครงกระดูกไม่เพียงพอที่จะรู้ว่าCryptogyps lacertousหน้าตาเป็นอย่างไร หรือมันกินอะไรเข้าไป
มันอาจเป็นสายพันธุ์สังคมที่รวม กันเป็นฝูงขนาดใหญ่รอบๆ ซากสัตว์ขนาดใหญ่ เช่นDiprotodonหรือProtemnodon หรืออาจจะเป็นนกที่อยู่โดดเดี่ยว ค้นหาและหากินตามลำพัง หรือเป็นคู่ มันอาจกินเนื้อในที่อ่อนนุ่มของร่างกาย หรืออาจชอบกล้ามเนื้อและผิวหนังที่แข็งกว่า
การได้รับข้อมูลนี้จะต้องมีการค้นพบเพิ่มเติมในอนาคต อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ไม่เป็นปัญหาก็คือนกแร้งทุกวันนี้Cryptogyps lacertosusจะมีบทบาทสำคัญในสุขภาพของระบบนิเวศ
เชื่อกันว่า ฟอสซิลของCryptogypsมีอายุตั้งแต่กลางถึงปลายสมัยไพลสโตซีน ประมาณ 770,000 ถึง 40,000 ปีก่อน การสูญพันธุ์ของมันน่าจะเกี่ยวข้องกับการสูญพันธุ์ของสัตว์ขนาดใหญ่ของออสเตรเลียเมื่อประมาณ 60,000–40,000 ปีที่แล้ว
เมื่อสัตว์ที่มีลำตัวขนาดใหญ่ตายลง อุปทานของซากสัตว์ที่ต้องเอาชีวิตรอดก็จะลดน้อยลงอย่างมาก ความอดอยากกลายเป็นเรื่องธรรมดา การพยายามขยายพันธุ์ประสบผลสำเร็จน้อยลง และในที่สุดจำนวนประชากรทั้งหมดจะลดลงต่ำกว่าเกณฑ์ที่จำเป็นต่อการอยู่รอด
แร็พเตอร์ทั่วไปตัวอื่นๆ เช่น อินทรีหางลิ่ม และแบล็คไคท์ ตามมาเติมเต็มช่องที่ไล่กินน้อยลง
กล้องซูมเข้าที่ครึ่งบนของนกอินทรีหางลิ่ม
ปัจจุบันนกอินทรีหางลิ่มเป็นนกล่าเหยื่อที่ใหญ่ที่สุดในออสเตรเลีย ชัตเตอร์
ออสเตรเลียมีความแตกต่างอย่างชัดเจนจากการเป็นทวีปเดียวที่สูญเสียนกแร้งจนหมดสิ้น น่าเศร้าที่ประมาณครึ่งหนึ่งของนกแร้งที่มีชีวิตทุกวันนี้อยู่ในภาวะใกล้สูญพันธุ์และอยู่ในภาวะเสี่ยงที่จะสูญพันธุ์
ผลที่ตามมาของการลดลงนี้เลวร้ายมาก รวมถึงการแพร่กระจายของโรคที่เพิ่มขึ้นทั้งในสัตว์และประชากรมนุษย์ ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับวัฏจักรของสารอาหาร และการปรับโครงสร้างของระบบนิเวศ
แนะนำ 666slotclub / hob66
